VREDESWEEK GOUDA 2019
  • Home
  • Agenda Vredesweek
  • Reserveringsformulier
Nieuws & meer

Interview met Rashna Tjikhoeri van Rashna Yoga en Coaching

13/9/2018

0 Reacties

 
Jij geeft op dinsdag 18 september een Yoga les als onderdeel van de vredesweek, wat kunnen we verwachten?
Mijn lessen staan in het teken van bewustzijn, liefdevolle aandacht en compassie. Yoga behelst een combinatie van ademhaling, ontspanning, meditatie en positief denken, voeding en lichaamshoudingen. Ik heb er bewust voor gekozen om lichaamshoudingen als laatste te benoemen. Hoewel in het Westen vaak de nadruk ligt op Yoga in de vorm van lichaamshoudingen, vormen ze eigenlijk slechts een klein onderdeel van wat Yoga in essentie is. Tijdens deze les zal de nadruk liggen op Yoga als geheel. Ik heb de intentie je op een liefdevolle en compassievolle wijze te leren je bewust te zijn van jezelf (als onderdeel van een groter geheel) en van dat wat aandacht vraagt, aangekeken en gehoord wil worden, in jezelf en/of in je leven. En tot ons leven behoren zowel ons verleden als ons heden.

Waarom vind jij dit belangrijk?
Omdat ik oprecht geloof dat vrede in de wereld mogelijk is en dat het onze plicht is om daar op individueel vlak aan bij te dragen. Voor de generaties voor ons, voor de huidige generatie en voor de generaties die nog mogen komen.

Wat is jouw band met Gouda?
Ik ben hier geboren en heb het grootste gedeelte van mijn leven hier mogen doorbrengen. Er is een onzichtbare en niet in woorden te vangen band tussen Gouda en mij.
Foto
Wat betekend vrede & geluk voor jou?
Mijn ervaringen van vrede en geluk liggen heel dicht bij elkaar. Vrede is voor mij in het reine zijn met mezelf. En geluk betekent voor mij vrij zijn van lijden. In welke vorm dan ook: Fysiek, emotioneel en mentaal. In het reine zijn met mezelf betekent voor mij de bereidheid om te kijken en te luisteren naar wat in mezelf en/of mijn leven aandacht vraagt. En de erkenning van alles dat, en van iedereen die, deel uitmaakt van zowel mijn verleden als mijn heden. Zo draag ik op individueel vlak bij aan vrede in de wereld. Immers, dat waarvan ik me bewust ben en erken in mezelf kan ik van binnenuit geven wat het nodig heeft en hoef ik niet te (laten) vervullen door iets of iemand buiten mezelf.
Vaak verlangen we ten diepste in ons zelf naar het ervaren van geluk, maar weten we niet wat geluk precies voor ons betekent. En vanuit die onwetendheid gaan we dan vaak op zoek naar vluchtige en kortdurende vormen van geluk die buiten ons zelf liggen. Denk bijvoorbeeld aan geluk in de vorm van materiële objecten, verslavingen of van relaties waarin we verwachten dat de ander in onze verlangens voorziet. Dit creëert afhankelijkheid, omdat we steeds meer nodig zullen hebben om ons goed of gelukkig te voelen.
Het is belangrijk om voor jezelf te onderzoeken wat geluk voor jou betekent en wat het persoonlijke verlangen is dat hier achter schuilgaat. Het gaat dan om (een) verlangen(-s) dat verder reik(-t)(-en) dan begeerte. De oorsprong van ons allerdiepste verlangen, ook wel zielsverlangen genoemd, gaat veel dieper dan dat en heeft te maken met wie we in essentie zijn, onze zielenreis en wat we mogen bijdragen in de wereld.

Hoe ziet een betere wereld er voor jou uit?
Ieder individu maakt onderdeel uit van een groter geheel. En in dit grotere geheel heeft een ieder een eigen plek. Deze plek kunnen we alleen innemen wanneer we bereid zijn te kijken naar alles wat hoort bij die plek. Onze geschiedenis, ons heden, onze rechten en plichten, onze verantwoordelijkheden etc.. Sluiten we iets of iemand uit, dan ontkennen we daarvan het bestaan. En dat wat niet gezien en gehoord wordt, in ons zelf en in ons leven, zal altijd aandacht vragen om gezien en gehoord te worden.
Of het nu gaat om de maatschappij of de wereldbevolking, wij maken daar als individu deel van uit. En als onderdeel hiervan komen we iets halen en iets brengen. Erkennen dat we onderdeel uitmaken van een groter geheel en van onze unieke plek binnen dit geheel is de eerste stap om verbinding te ervaren.
Er is in mijn visie nog steeds te veel aandacht voor de onderlinge verschillen. Denk aan geslacht, sekse, culturele achtergrond, religie, geaardheid, overtuigingen etc.. Dit maakt dat we afstand kunnen ervaren. Op den duur leidt dit tot disbalans. Immers, we maken onderdeel uit van systemen en ieder systeem streeft naar balans. Om balans te ervaren zullen we een ieders plek en bestaan dienen te erkennen. Bij disbalans ervaren we juist het tegenover gestelde. We plaatsen ons zelf boven de ander en ontkennen als het ware zo het bestaan van de ander en dat wat de ander in de basis vormt. Dit geldt overigens ook omgekeerd, wanneer we een ander boven ons zelf plaatsen.
Ik ben er al van jongs af aan van overtuigd dat vrede in de wereld mogelijk is, mits we op individueel vlak bereid zijn te kijken naar dat wat in ons gezien en gehoord wil worden. In de essentie willen we namelijk allemaal gezien en gehoord worden en willen we vrij zijn van elke vorm van lijden. Aankijken wat aangekeken wil worden en luisteren naar wat gehoord wil worden is iets anders dan accepteren. Ik heb altijd een beetje moeite met woorden als accepteren en vergeven. Op zichzelf prachtige begrippen, maar vaak minder gemakkelijk om te realiseren als het geschied op basis van wil. Geen van ons heeft namelijk een knop waar we op kunnen drukken, waarmee we met onmiddellijke ingang iets of iemand kunnen accepteren of vergeven. Daarnaast kunnen deze begrippen impliceren dat we ons zelf boven iets (bijvoorbeeld een ervaring) of iemand plaatsen en in die zin de ervaring van afscheiding in de hand werken.
Vrede heeft voor mij persoonlijk te maken met in de eerste plaats erkennen dat alles en iedereen, verleden en heden, levend en heen gegaan, geboren en degenen die niet geboren werden, een plek inneemt in ons zelf en/of in ons leven. En dat het ontkennen van iets of iemand bijdraagt aan de ontkenning van wie iemand in wezen is. Daarnaast heeft vrede voor mij te maken met het erkennen van waar je wortels liggen. Het zijn immers onze wortels die ons naast het voorgaande vanuit de onderstroom voeden. Het herinneren van onze wortels - denk aan het land van herkomst en diens geschiedenis - maakt deel uit van het innemen van onze unieke plek in de wereld.
Vrede heeft voor mij te maken met vrij zijn van elke vorm van lijden. En echt vrij zijn we in mijn beleving pas, wanneer we alles dat en iedereen die daarvan deel uitmaakt erkennen in diens bestaan.
Ik heb het tot mijn missie gemaakt om anderen te stimuleren om op deze wijze op individueel vlak bij te dragen aan vrede. Door eerst te beginnen met te kijken en te luisteren naar datgene, in ons zelf en in ons leven, dat het mogelijk maakt om innerlijke vrede te ervaren. 
Foto
Vertel eens wat meer over jezelf?
Het ligt voor de hand om hier een beschrijving te geven op basis van naam en achtergrond. Ik zal daar eerst mee beginnen. Mijn naam is Rashna Tjikhoeri. Ik ben 37 jaar oud en werk als zelfstandige. Mijn bedrijf Rashna yoga en coaching is een weerspiegeling van mijn reis hier op aarde. Een reis die in het teken staat van zelfrealisatie en verlichting. In interactie met anderen word ik me bewust van wie ik in essentie ben, waar ik voor sta, waar mijn kracht ligt, waar mijn uitdagingen liggen en wat mijn unieke gave is. Als je me vraagt wie ik ben, dan antwoord ik met “aanwezigheid”, een vorm van bewustzijn. Op fysiek vlak noemen we dit ‘een mens’ en op spiritueel vlak noemen we dit ‘een ziel’.
Wil je meer weten, neem dan een kijkje op www.rashna.nl
Meer info over de yogales
Aanmelden
0 Reacties

Interview met Nancy Peeters over de lezing 'Geluk, de sleutel tot een betere wereld'

11/9/2018

0 Reacties

 
Jij geeft op donderdag 20 september een lezing over geluk, wat leren we daar?
Dat verklap ik natuurlijk nog niet helemaal ;-) Maar het gaat over jouw eigen geluk en dat van een ander. Over positieve emoties, sterke kanten en zaken die van betekenis zijn voor anderen.
 
Waarom vind jij dit belangrijk?
Ik heb een woeste passie voor het onderwerp geluk. Ik doe niets liever dan uitvogelen hoe we wetenschappelijke kennis over geluk zo kunnen gebruiken dat die praktisch bruikbaar en effectief is.
Foto
Wat is jouw band met Gouda?
Oeps, ik heb wel een speciale ervaring met spreken over geluk in Gouda. Een tijd geleden sprak ik voor de Broekriem, een hele leuke organisatie van en voor werkzoekenden. Vraag niet hoe het kan, maar toen ik de auto geparkeerd had, kon hij niet meer op slot. De sleutel was uit mijn broekzak geglipt en op een onvindbare plek in de auto gevallen. De organisator heeft voor mij de auto bewaakt, terwijl ik de workshop gaf. Ik ben haar heel dankbaar en ze liet zien hoe je echt van betekenis kunt zijn voor een ander. Ik kon er gerust op zijn dat er niks mis ging met de auto en de gasten konden genieten van de workshop. Je begrijpt dat me dat (met die sleutel dus) niet nog een keer overkomt!
 
Wat betekent vrede & geluk voor jou?
Wie aan geluk voor zichzelf en anderen werkt, heeft geen tijd voor ruzie en oorlog. En: geluk gaat over andere mensen, sociale contacten, verbinding, de wereld mooier maken. Dat gaat slecht samen met alles wat geen vrede is.
 
Hoe ziet een betere wereld er voor jou uit?
Als ik het mag zeggen, maken we zoveel mogelijk een einde aan ongelijkheid. Want dat is een grote bron van onvrede en erger.
Foto
Over Nancy Peeters
Ik ben opgeleid als psycholoog en spreek en schrijf over geluk. Ik ben dol op wetenschappelijke kennis over geluk en gedragsverandering. Het mooiste vind ik dat we met deze kennis echt mensen kunnen helpen om gelukkiger te zijn en het beste uit henzelf te halen. Verder woon ik in Alkmaar met mijn vriend en mijn zoon van negen. In mijn werk bij de gemeente Schagen kreeg ik de kans om ook met het onderwerp geluk aan de slag te gaan als projectleider. We willen daar bijdragen aan geluk van inwoners en ondernemers en hebben aandacht voor werkgeluk.
​Meer informatie over mij en mijn werk vind je op social media (LinkedIn, Twitter, Facebook) en www.nancypeeters.nl.
Meer informatie over de lezing
Aanmelden
0 Reacties

Vrede in het dagelijks leven

4/9/2018

0 Reacties

 
Op 15 september start de Vredesweek. Wat mij betreft zou het iedere week wel Vredesweek kunnen zijn. Hoe doen we dat: met elkaar harmonieus samenleven? Het is in ieder geval makkelijker gezegd dan gedaan!
Het thema dit jaar is: ‘Generaties voor vrede!’

In het Verzetsmuseum Zuid-Holland in Gouda geef ik, als onderdeel van de Vredesweek, op zaterdag 15 september van 2 tot 4 uur  een workshop over de vraag: “Wat maakt dat de een tijdens een openbare calamiteit in actie komt, en de ander niet?”. Harde muziek door een treincoupé, of storende basdreungeluiden door de oortjes heen? Iemand die heel hard praat? Iemand die ongewenst anderen aanspreekt, dus eigenlijk lastigvalt? Op zo’n moment wordt de rust en harmonie verstoord. Wat doe jij?

​Zelf ben ik iemand die gemakkelijk haar mond opendoet in een trein, of bus, of op straat als er iets gebeurt dat voor een ander, of anderen, storend kan zijn. Ik ga d’r op af! Dat zeg ik niet om mezelf op de borst te kloppen, maar dat is gewoon zo. Dus ik heb me afgevraagd hoe dat komt.
Foto
Ik zie anderen in zo’n geval om me heen ook bezig met: zal ik iets doen? Ik zie aarzelende lichaamstaal en het uitwisselen van blikken met anderen. Veel mensen, zo lijkt het, willen wel iets doen, maar hun lichaam komt niet in beweging.
Als een situatie gevaarlijk is, ga ik er niet op af, ik ben geen held! Op zo’n moment mobiliseer ik hulp. Dat doen anderen ook. Maar eropaf gaan als je iets als storend gedrag ervaart, dat doen velen minder snel of vaak dan ik. Is dat omdat het wellicht onbeleefd lijkt om hardop iemand aan te spreken? Of omdat je niet graag in het openbaar de aandacht op je vestigt? Of omdat je denkt: waar bemoei ik me mee? Of misschien wel omdat je bang bent een onaardige reactie terug te krijgen?
 
Voor mij zijn er twee redenen om dit te doen. Ik hecht enorm aan sociaal gedrag, in de zin van: respecteer elkaars ruimte. Dat is voor mij een basiselement van geweldloosheid en zelf leef ik daarnaar. Bij mij staan de ramen niet open als ik binnen muziek draai. Ik ga niet wijdbeens met mijn jas ruim openhangend op een treinbankje zitten. Ik zit niet na 10 uur ’s avonds nog buiten luid te kletsen. Ik houd rekening met anderen, dat heeft mijn vader er vroeger met de paplepel ingegoten.
Dus: omdat het zo’n ontzettend belangrijke waarde voor mij is, -anderen laat je met rust- kom ik makkelijk in beweging als er iets aan de hand is wat storend is. Zo komen we bij het thema ‘ Generaties’. Ik doe en deed dit ook om mijn kinderen het goede voorbeeld te geven. Dat leverde vaak op: ‘Mama, doe niet! Blijf zitten!’ Maar toch deed ik het en nu zij jongvolwassenen zijn, doen zij het ook.
Dankjewel, opa!
Foto
Hester Macrander, gecertificeerd trainer bij Vine, Instituut voor Verbindende Communicatie. www.vinecoaching.nl
Hester is opgeleid als theaterregisseur, theaterdocent en docent Nederlands. Alles wat ze doet is een combinatie van taal en theater, gedrag en communicatie.
​Meer info over de workshop Autonomie van Hester
​Aanmelden
0 Reacties

    Wie

    Kijk op deze pagina om op de hoogte te blijven van het laatste nieuws rondom Vredesweek Gouda 2018.

    Daarnaast vindt je hier blogs van Joost van Berkom. Hij verkent het thema "persoonlijke ontwikkeling voor een betere wereld" voor ons.

    Archief

    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018

    Categorie

    Alles
    Bidden
    Blog Joost
    Blog Nora
    Gastblog
    Geluk
    Geluksroute
    Geweldloze Communicatie
    Innerlijke Vrede
    Kinderactiviteiten
    Macht
    Meditatie
    Nieuws
    PAX
    Persoonlijke Ontwikkeling
    Respect
    Sociaal Gedrag
    Vredesweek
    Wereldleiders

    RSS-feed

Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.
  • Home
  • Agenda Vredesweek
  • Reserveringsformulier